TLG 1021 001 :: MEROPIS :: Meropis (fragmenta) (P. Köln 3.126 [inv. 5604, 17])

MEROPIS Epic.
(6 B.C.?)

Meropis (fragmenta) (P. Köln 3.126 [inv. 5604, 17])

Source: Bernabé, A. (ed.), Poetarum epicorum Graecorum testimonia et fragmenta, pt. 1. Leipzig: Teubner, 1987: 133–135.

  • frr. 1–6
  • Dup. partim ADESPOTA PAPYRACEA (SH) (2648 001, fr. 903a)

Citation: Fragment — (line)

t

ΜΕΡΟΠΙΣ

1

ἔνθ’ ὃ μὲν ἄλ[λ’] ἧ̣κ̣εν Μερόπων κατὰ νη[λέα] φ̣ῦλα νευρῆι ἔπι ψάλλων

2

ἀλλ’ οὐκ Ἄστερον ἰὸς ἐδάμνατο· τρὶς γὰρ ἐπ’ [αὐτῶι] ἧκε διὰ νευρῆς· τ̣[ῶι δ’ οὐ] χρόα τῆνος ἵκανεν· ἠ̣[ύτε δ’ ἐκ σ]κληρῆς πέτρης ἔξαλτ[ο χαμᾶ]ζε δριμὺ βέλος. πικρ[ὸν δ’ ἄ]χος ἔσχεθεν Ἡ̣ρ̣α̣κλ[ῆα]
5[ὡς] ἴδεν̣.

3

κ̣[αί νύ] κεν Ἡρακλῆα κατέκτ[ανεν,] εἰ μὴ Ἀθήνη
λάβρον [ἐπεβρόν]τησε διὲκ νεφέων κα[ταβᾶ]σα· πληξαμένη θέν[αρι] δ’ ἁπαλὸν χρόα πρόσθ[ε φαάν]θη Ἡρακλῆος ἄνακτ[ος· ὃ δ’ εἴ]σιδεν ἄσθματι θυίω̣[ν]133
5[γνῶ τε] θεόν.

4

ἔνθ’ ὃ μὲν ε[ἰς πλη]θὺν Μερόπων κίεν· ἣ [δὲ δια]πρὸ αἰχμῆι στῆθος [ἔλασσεν·] ὃ δ̣’ ἐ̣ξέχυτ’· οὐ γὰρ [ὁμοῖαι] [ἀ]θάναται θνηταῖσι βολ[αὶ κατὰ] γαῖαν ἔασιν· πρηνη[–⏕]τησε· μέλας δ’ ἐπερ〈ε〉ί{ε}δ̣[ετο εὐ]ρὼς
5ὀφθαλμοῖς· Ἄιδόσ[δε δ’ ἀπή]λυθε θυμὸς ἀναιδής.

5

καὶ τοῦ [μὲν βού]λευσε πε̣ρ̣ὶ̣ χρόα ῥι̣ν̣ὸ̣ν̣ [Ἀθήνη]
ἕσσασθαι134

6

ἔκδε[ιρεν δ’ ἄρ’] ἅπαν σκύλος ἄλκιμο̣ν̣· [αἶψα δ’ ἔ]πειτα̣ αὐάνθη· τοῦ μέν ν̣[υ θεὸς] κατέχευε φέρουσα ἀ̣[μβροσίην·] περὶ σῶμα δ’ ἑλιξα̣[⏑–⏑⏑ ἕρ]κος αὐταῖς σὺν χ̣[είρεσσι καὶ] εὐρήεσσι πεδίλοις·
5[ὣς ἄρα κοσ]μηθεῖσα135